DRIFTWEG OP PAASZATERDAG

Langs deze weg dreef men het vee dat ’s avonds in de stal 
het loeien van de zee herkauwde. Het vee verdween voorgoed.
Nu zijn het schimmen die langs de Driftweg trekken. 

Niemand lijkt gehaast. Hun kuieren wordt schuifelen, 
hun schuifelen wordt kruien, onmerkbaar traag de helling af. 
Ze smelten onderweg, tot helemaal beneden enkel nog het puin 
van hun morene rest. 

Doof geworden voor de klokken en de verrijzenis, 
menen ze dat gisteren in een blauw kartonnen doosje steekt. 
Ze dwalen af, hier moeten ze naar rechts of was het verderop? 

Niemand durft een bocht te nemen, niemand durft nog te versnellen. 
Valt er nog te remmen? De laatste tram vertrekt, niemand kan er op, 
niemand kan er af. De deuren zijn gesloten.

ALLES WAT IK ZEG IS WAAR

“Met Alles wat ik zeg is waar maakt Marnix Speybroeck een duidelijk statement. In tijden dat je echte feiten moeilijk van valse kunt onderscheiden, spreekt de dichter altijd de waarheid. Het is aan de lezer om uit te maken of de dichter zijn woord houdt.” 
- Lieven Spilthoorn

“Omwille van zijn fascinatie voor de natuur doet zijn poëzie mij denken aan dichters als Robert Frost, H.H. Ter Balkt en vooral Richard Minne. De natuur is genadeloos, recht voor de raap, maar vaak ook een toevlucht, een ankerplaats voor de melancholie waarop het lyrische ik ronddobbert.”
 - Paul Demets over Naai mij maar dicht

"Prachtig, poëtisch, subtiel en van een eenvoud die ontroert. Er zit ook die andere laag in waar ik zo van hou: het heeft met tijd en ruimte te maken en met verwondering. Zo mooi! Ik word er stil van. En dat heeft niet te maken met het feit dat de aanleiding een beeld van mij is." 
- Odile Kinart over Kopzorgen
Zopas verscheen mijn nieuwe bundel Alles wat ik zeg is waar.

​N​aast nieuw werk​ bevat ​de bunde​l een selectie uit Naai mij maar dicht (2010), XII werken van Stan (2013) en Alles mag weg (2017).

Paperback, 84 bladzijden, 14 illustraties van kunstwerken die de dichter inspireerden.

Bestellen kan door 20 € te storten op rekeningnummer:

BE97 9730 4677 4949 van Marnix Speybroeck. 

Vermeld in de mededeling naam + adres

Controle

Controle is een belangrijke deugd geworden in onze maatschappij. Wie controle heeft over het leven, wordt beschouwd als een geslaagd, evenwichtig persoon. Controle wordt ons aangepraat en duur aan ons verhandeld. Eerst door ons angst in te boezemen om ons daarna af te kopen met veiligheidscoaches, winterbanden, opleidingen, verzekeringen, medicijnen en beveiligingscamera’s. Onze controlebehoefte en ons geloof in maakbaarheid is zo groot dat we het geslacht van onze kinderen willen bepalen, infecties voorgoed uitbannen, het weer veranderen en het tijdstip en de omstandigheden van ons overlijden vastleggen. Tegenover dat absolute verlangen wordt de wereld inderdaad steeds gevaarlijker en onvoorspelbaarder.

Damiaan Denys, Gelukkig en gestoord, DS 29 december 2022

HAMERS

Het begon met een gewone hamer om spijkers in een plank te slaan.
Een klauwhamer om kromme spijkers weg te halen. 
Een houten hamer voor beitel of voor guts. 
Diende de zeis weer aangescherpt dan kwam een haarhamer goed van pas. 
Een tegelhamer met een grote houten kop als er werd gevloerd. 
Heet ijzer op een aambeeld vorm geven lukte met een smidshamer best. 
Een hamer om slakken weg te bikken na het lassen bestond ook. 
Een bolkophamer strekte elke koper/zilverplaat.
Een pletsteenhamer was nodig voor het kappen van een molensteen.
Een rubberen hamer om pinnen op de camping in de grond te krijgen.
Een reflexhamer met een rubber kop bij medisch onderzoek. 
Een noodhamer vond je in de trein om ruiten in te slaan. 
Een stemhamer bleek een sleutel om piano’s mee te stemmen. 
Een voorhamer diende voor de sloop. 
Een sleg om wiggen in een boom te drijven en palen in de grond te heien.
Voor het zwaardere werk had je een moker met een steel van 30 cm lang. 

Wat nog ontbrak: 
de Wagnerhamer voor het verbrijzelen van schedels.

Roem

De fascinatie voor roem is merkwaardig, omdat ik eigenlijk alleen geïnteresseerd ben in de anonieme mens, met z’n verdriet, tegenslag en eenzaamheid. En helemaal de laatste jaren, nu duidelijk is dat het overweldigende succes van de mens tot zijn ondergang op aarde zal leiden. Nog twee generaties, schat ik, dan is het gebeurd.

A. L. Snijders, Doelloos kijken